"Acayip bir kuş var burada saniyede neredeyse yüz kere kanat çırpabiliyor. İngilizce hummingbird diyorlar. Ben arıkuşu sanıyordum. Meğer bizdeki ismi kolibri imiş. Kolibri, küçücük telaşlı bir kuş. Fakat marifeti hızlı uçmakta değil aslında. O kadar enerjiyi genellikle havada tek bir noktada durabilmek için sarf ediyor. Hiçbir şey yokmuş gibi yapabilmek için yani. Rüzgar yokmuş gibi. Yerçekimi yokmuş gibi. Sanki her şey yolundaymış gibi.
California'daki bu seneyi kolibrileri seyrederek geçirdim. Onlar gibiyim, diye düşündüm bazan. Bütün gücümü, dengemi korumaya harcıyorum. Belki de gerekli değil bu. Ama başka türlüsünü bilmiyorum.
Bunun da iyi bir yanı olabilir gerçi. Ben de kolibriler gibi geriye doğru uçabiliyorumdur mesela. Dönüşe geçmek için her şeye arkamı dönmem gerekmiyordur. Bir gözüm orada, bir gözüm burada, geri vitese takıp gidebiliyorumdur belki.
Başka kuşlar yapamaz bunu. Bazı insanlar da."
Meltem Gürle, Kırmızı Kazak
Can Yayınları
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder