"İçeriye girmek istemeyen Harriet bahçede ve asma kütüklerinin arasında dolaşıyor, ayakkabıları sırılsıklam oluyor. Kasabadan kilise çanlarının sesi geliyor: Santa Fabiola'da saat altı, bir dakika sonra başka yerde saat altı. Suların damladığı asmaların arasında tek başına dururken, orada olduğunu bildiği bir bağlantıyı bir türlü kuramıyor. Düşüncelerinde bir boşluk var, insana aynı zamanda karmaşa duygusu veren bir yoğunluk; ta ki birden idrak edene kadar: Tebliğ, yağmurdan sonra resmedilmiş. Tablonun uzaktan uzağa seçilen, kemerlerin arasından göze ilişen manzarası, şu an gördüğü geçici görünüme sahip. Melek yağmurdan sonra geldi: O ilk serin anlar, özellikle seçilmiş bir zamandı." sayfa 107
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder