imitation of life

gün boş. boş gün. erken veya geç yatmam önemli değildi. öğleye kadar uyumak. uyku krallığımın çöküşü. artık erken uyanıyorum. mevsim değişti. havanın soğuk olduğunu bile bile dışarı çıktım ya. nereye gidebilirim ki. ördüğüm duvarların dışına çıkamıyorum. sürekli uğradığım bir iki kitapçı. T. ile sohbet ettim. çay içtik. kitaplardan konuştuk. sahafa uğradım. calvino'nun "sıfır zaman" isimli öykü kitabını buldum can yay. birinci baskıymış hem de. yeğenime çocuk dergisi aldım bir de kendime dergah'ın ağustos sayısını. yemek yedim çarşıda. maske işe yaradı. yüzümü soğuktan korudu. evet ya bildiğin esiyor. bir an önce eve gidebilsem. faber'in bir dolma kalemini sipariş etmiştim. dün geldi. ama içindeki kartuş maviydi. bugün siyah kartuş aldım. kalem yazdıkça açılır umarım. 

feyyaz kayacan'ın "şişedeki adam hiçoğlu'nun serüvenleri"ni okuyorum. soyutluğu hoşuma gitti. sonra "çocuktaki bahçe"yi de okurum. ama ne diyeceğim elimde müthiş bir roman var. marguerite yourcenar'ın "hadrianus'un anıları". ne kitap ama. daha başlardayım. 

uyandığımda elim spotify'a gitti. R.E.M'in şarkısını aradım bir an. "losing my religion" sonra başka bir şarkısına geçti. imitation of life.. sevdim bu şarkısını da. yorumlara baktım. her milletten insanlar şarkıyı çok beğenmiş öylesine bir yorumu türkçe'ye çevirdim. 

"Essa musica trasmite pra mim nostalgia duma época perdida nas nossas lembranças"

artık ne kadar doğruysa çevirisi şöyle: "bu şarkı bana anılarımızda kaybolan bir zamanın nostaljisini aktarıyor." harika bir yorum.

bir tanesi de gün batımı arabayla giderken dinlemesi çok güzel demiş.

"Water hyacinth, named by a poet"