bin yılın aşkı

altını çizdiklerimden fazlası var kitapta. romanın asıl kahramanı bir opera: mozart'ın "figaro'nun düğünü" peki ya diğerleri. müzikle iç içe uzun bir aşk hikayesi.

“Sanat ölüme direnir. “

"Böylece müzik onlar için sözsüz bir duaya, sessizce birbirlerine gülümsemek ve hayranlıkla iç çekmek için bir fırsata dönüştü."

"Bir şeyi istediğimiz zamanla, bu arzunun gerçekleşebileceği zaman nadiren örtüşüyor. Müzik tutkusu içimde alevlendiğinde ve kalbimin yarısını tutuşturduğunda artık çok geçti. 'Yarısını mı? 'Evet, yarısını. Çünkü diğer yarısı kendini müziğin ateşinden koruyordu.' "

...

"Bu yolu birlikte yürümeye çalışmazsak yazık olur"dedi kadın.

"...Benimle bu yola çıkar mısın? Ucunda çok uzaklara gitmek olsa bile?" diye sordu adam.

"Evet diye yanıtladı kadın bir süre sessiz kaldıktan sonra. "Vaktinde bu kararı vermediğim için sonradan pişman olmak istemiyorum. Dünyaya bir kere geliyoruz. Bana bu anın ve gelecekteki anların önemini hissettiriyorsun."

...

"Hiçbirimiz eskisi gibi değiliz. Artık aynı değiliz. Yine de kendimiziz. Kendimizden başka hiçbir şey değiliz."

...

"Aşkın büyüklüğü, sevgilinin yokluğunun açtığı acının yoğunluğu ve süresiyle ölçülür. Artık hayatı tek başına üstlenememe korkusudur bu."

...

"Şair, prenseste yaralı kırılgan bir kalbin ezgisini hissetti; prenses de şairde özgürlüğe ve içtenliğe tutkun yalnız bir ruh gördü."