bazı filmler yönetmen üzerinden izleniyor. yeni yeni öğreniyorum. yönetmenin tarzını, uslubunu bilince hayal kırıklığı yaşamıyorsun.
mülteci meseleleri yıllardır beyaz perdenin de işlediği bir konu.
umut limanı adıyla, insancıllığıyla, tadıyla, pastel renkleriyle, naifliğiyle, kara mizahıyla, müzikleri ve dostlukların sıcaklığıyla sevdiğim bir film oldu.
ev taşlayan kalpsizler buralara uğramaz biliyorum ama içimizdeki merhametin çiçek açması lazım. kiraz ağacının çiçek açması için bahar gerek. çok hem de çok.
- sana neden inanayım?
- mavi gözlerim için.
......
Monet'in Le Havre tablosu ve filmden bir şarkı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder