"Ağlamıyorum, ama sen beni ağladığıma inandırmak istiyorsun, beni ağlayacak hale getiriyorsun. Durum, çok farklıydı. Sonra çevreme baktım ve hem çevremde, hem de çevremin uzağında herkesin beklediğini gördüm, başkaca bir şey yapmıyorlar, özel bir çaba harcamıyorlar, birbirlerinin eline uyku haplarını, tıraş bıçaklarını tutuşturuyorlar, insanın ne yaptığının bilincinde olmaksızın kayalıklarda gezintiye çıkmasını, hareket halindeki bir trende sarhoşken kapıyı açmasını ya da bir hastalığın başlamasını sağlıyorlar. Yeterince uzun bir süre bekledikten sonra, bir çöküş geliyor, uzun ya da kısa bir süre son geliyor. Kimileri buna karşın hayatta kalabiliyor, ama yalnızca hayatta kalıyor."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder